Μια περφόρμανς στην Αθήνα με αφορμή ένα σύνθημα για την δύναμη του έρωτα
"Αν ερωτευτούμε όλοι πραγματικά το κράτος θα καταρρεύσει"
Με αυτόν τον τίτλο η περφόρμανς που παρουσιάσαμε στις 4 Δεκεμβρίου 2016, ενταγμένη μέσα στα πλαίσια του 4ου διεθνούς συνεδρίου δραματοθεραπείας και παιγνιοθεραπείας που διοργάνωσε η Ένωση Δραματοθεραπευτών και Παιγνιοθεραπευτών Ελλάδας.
Το θέμα:
Η ιδέα για την περφόρμανς κυοφορήθηκε πολύ καιρό.
Η έμπνευση ήρθε από ένα εργαστήρι Μαραθώνιο που έκανα τον Μάρτη του 2013 μαζί με την Σουσάνα Αμπιγαδόρ στην Λευκάδα για τα όνειρα. Ένα από τα μέσα που είχα προτείνει στο δραματοθεραπευτικό τμήμα του εργαστηρίου ήταν και η χρήση της φωτογραφίας, ένα μέσο που αγαπώ ιδιαίτερα και το αξιοποιώ συχνά στην δραματοθεραπευτική συνεδρία. Εκεί, μία από τους συμμετέχοντες, η Ηλέκτρα Μήτσουρα θεατρολόγος ανάμεσα σε άλλες εικόνες έφερε κι αυτή.
Αυτή η εικόνα της Ηλέκτρας ήταν λοιπόν η πηγή έμπνευσης της περφόρμανς που παρουσιάσαμε.
Χωρίς να γνωριζόμαστε πέρα από εκείνο το σεμινάριο με την Ηλέκτρα, χρησιμοποιώντας την εικόνα της της είπα αν ήθελε να συμμετέχει κι εκείνη στην περφόρμανς. Και το δέχτηκε με χαρά και μάλιστα ανέλαβε σημαντικό ρόλο καθώς τελικά έφτιαξε τα ανδρείκελα της παράστασης, όπως επίσης ανέλαβε και την δουλειά της ομαδικής συνεκφώνησης των κειμένων. Τέλος η Ηλέκτρα με την φλογερή της προσωπικότητα ήταν ο καταλληλότερος άνθρωπος να μας δίνει το τέμπο που τόσο μας βοήθησε στις μεταβάσεις μας από τόπο σε τόπο. Την ευχαριστώ θερμά τόσο για την έμπνευση με την φωτογραφία της τότε όσο και για την τόσο υπεύθυνη στάση και συμμετοχή της. Ελπίζω να ξανακάνουμε κάτι μαζί και στο μέλλον.
Η περφόρμανς αυτή είχε μία ιδιαιτερότητα ακόμη. Δημιουργήθηκε σε μεγάλο μέρος στα πλαίσια ενός εργαστηρίου στο 4ο διεθνές συνέδριο δραματοθεραπευτών-παιγνιοθεραπευτών που έγινε 2-4 Δεκεμβρίου στην Αθήνα, στο Χαροκόπειο πανεπιστήμιο. Βέβαια η δομή είχε ήδη δουλευτεί από ομάδα, στην οποία η δουλειά της Μαριλένας Καρέτα ήταν ιδιαίτερα σημαντική καθώς είχε αναλάβει ανάμεσα σε άλλα το χοροκινητικό μέρος της παράστασης και σημαντικά τμήματα επιμέλειας σκηνών. Της Μαριλένας την δουλειά την είχα γνωρίσει πριν 20 και πλέον χρόνια όταν συμμετείχα σε ένα μάθημα χοροκινητικής έκφρασης και μου είχε αρέσει πολύ η δουλειά της. Η συμμετοχή της στην περφόρμανς αποτέλεσε και την πρώτη φορά που συνεργαστήκαμε.
Έτσι, στο εργαστήριο δουλέψαμε με τους συμμετέχοντες οι τρεις: Μαριλένα, Ηλέκτρα και εγώ.
Η σκηνοθεσία έγινε συμμετοχικά από όλη την ομάδα που δουλέψαμε προ του εργαστηρίου προσπαθώντας να χωρέσουμε όλες τις απόψεις και τις διαφωνίες. Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό, κάθε φορά που το έχουμε κάνει με μία ομάδα συνεργατών αποτελεί πρόκληση και είναι το ζητούμενο.
Η διαδρομή είχε τους εξής σταθμούς: Παλαιά Βουλή-αφετηρία, Υπουργείο Οικονομικών, οδός Ερμού, Μητρόπολη και το οργιαστικό φινάλε δόθηκε στην Βουλή μπροστά στον 'Αγνωστο Στρατιώτη.
Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και οι μεταβάσεις μας μέσα στην πόλη καθώς και η αλληλεπίδραση με τους περαστικούς. Αυτά τα περάσματα είναι αυτά που πραγματικά χαίρομαι σε κάθε περφόρμανς που έχουμε κάνει στον δρόμο.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εξαιρετική σοπράνο και πολύ αγαπημένη φίλη Αθηνά Δημητρακοπούλου για την συμμετοχή της στην περφόρμανς που μας μάγεψε όλους με την εξαιρετική φωνή της. Η περφόρμανς μας ξεκίνησε με την Αθηνά η οποία μας ερμήνευσε την άρια Tu che di gel sei cinta από την όπερα "Τουραντότ" του Πουτσίνι, που είναι τα λόγια της δούλας Λιού πριν αυτοκτονήσει προκειμένου να μην ενδώσει στα βασανιστήρια και προδώσει το όνομα του πρίγκηπα με τον οποίο ήταν ερωτευμένη και ήθελε να μάθει η βασίλισσα για να τον σκοτώσει.
Επίσης, αργότερα ερμήνευσε "τον ύμνο στην αγάπη" το γνωστό κείμενο του αποστόλου Παύλου για την αγάπη το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο 13ο κεφάλαιο στην επιστολή προς Κορινθίους και έχει μελοποιηθεί από τον Zbigniew Preisner για την μπλε ταινία του Krzyztof Kieslowski.
Η σκηνή παίζεται μπροστά από την Μητρόπολη της Αθήνας και η φωνή της Αθηνάς Δημητρακοπούλου καθηλώνει τους πάντες.
Σημαντικά βοηθητικός ήταν ο ρόλος των σπουδαστών μου στην Δραματοθεραπεία στο Θέατρο Των Αλλαγών με τους οποίους δουλέψαμε καιρό πάνω στο θέμα και εμπλούτισαν την παράσταση τόσο με την παρουσία τους κάποιοι, όσο και με τις ιδέες τους. Τους ευχαριστώ θερμά όλους!
Ευχαριστώ θερμά επίσης την ομάδα του εργαστηρίου του συνεδρίου.
Τέλος ευχαριστούμε τους: Σάββα Στρούμπο και Δήμητρα Τζώτζιου για τις πολύτιμες συμβουλές τους, την Σταυρούλα Δουλάμη, τον φωτογράφο μας και τους φίλους που παρέστησαν στην τέλεση αυτή.
Ιδέα της περφόρμανς και συντονισμός: Δήμητρα Σταύρου
Επιμέλεια κειμένων και συντονίστρια διαλογικών μερών: Ηλέκτρα Μήτσουρα
Επιμέλεια κίνησης και χοροκινητικών σκηνών: Μαριλένα Καρέτα
Σοπράνο: Αθηνά Δημητρακοπούλου
Σκηνοθεσία: Όλοι οι συμμετέχοντες
Φωτογραφίες: Χ. Τσάκας
Σκηνικά: Το κέντρο της Αθήνας.
Με αυτόν τον τίτλο η περφόρμανς που παρουσιάσαμε στις 4 Δεκεμβρίου 2016, ενταγμένη μέσα στα πλαίσια του 4ου διεθνούς συνεδρίου δραματοθεραπείας και παιγνιοθεραπείας που διοργάνωσε η Ένωση Δραματοθεραπευτών και Παιγνιοθεραπευτών Ελλάδας.
Το θέμα:
Ένα σύνθημα σε έναν τοίχο μας ζητά να ξαναδούμε την σχέση του πραγματικού έρωτα με το κράτος μέσα
από μία περφόρμανς-οδοιπορικό σε διαφορετικά σημεία στην πόλη της Αθήνας.
Το κράτος ως status-quo, βρίσκεται έξω αλλά και μέσα μας,
μας θέτει σε μία κατάσταση στασιμότητας και ακινησίας προκειμένου να
διατηρείται ες αεί. Η εξουσία εργαλιοποιεί τα υποκείμενα και τα αποστερεί από
το πρόσωπο τους. Όμως, ο έρωτας, όπως μας λέει ο μύθος του Έρωτα και της Ψυχής, για να είναι πραγματικός
έχει Πρόσωπο, αλλιώς είν
αι μόνο αυτοαναφορικός, ναρκισσιστικός, μόνο φαντασιακός και άρα τίποτα περισσότερο από απλός ενθουσιασμός στην καλύτερη περίπτωση.
αι μόνο αυτοαναφορικός, ναρκισσιστικός, μόνο φαντασιακός και άρα τίποτα περισσότερο από απλός ενθουσιασμός στην καλύτερη περίπτωση.
Ο έρωτας δεν αναγνωρίζει ηλικία,
θρησκεία, φύλο. Δεν είναι ήσυχος όπως η αγάπη
γιατί δεν είναι πλήρης παρά μόνο μέσα από την ένωση. Είναι κεραυνός (coup de foudre), δεν χωράει σε
θεσμούς, ψάχνει την άγρια χαρά κι όχι την ομορφιά και την τάξη. Ενέχει κίνδυνο
κι όχι ασφάλεια. Γι αυτό ο έρωτας είναι επαναστάτης και αναρχικός γιατί
μεταμορφώνει μέσα από την δημιουργική ορμή του και γεννά νέες μορφές μέσα από
την συν-ουσία.
Η ιδέα για την περφόρμανς κυοφορήθηκε πολύ καιρό.
Η έμπνευση ήρθε από ένα εργαστήρι Μαραθώνιο που έκανα τον Μάρτη του 2013 μαζί με την Σουσάνα Αμπιγαδόρ στην Λευκάδα για τα όνειρα. Ένα από τα μέσα που είχα προτείνει στο δραματοθεραπευτικό τμήμα του εργαστηρίου ήταν και η χρήση της φωτογραφίας, ένα μέσο που αγαπώ ιδιαίτερα και το αξιοποιώ συχνά στην δραματοθεραπευτική συνεδρία. Εκεί, μία από τους συμμετέχοντες, η Ηλέκτρα Μήτσουρα θεατρολόγος ανάμεσα σε άλλες εικόνες έφερε κι αυτή.
Χωρίς να γνωριζόμαστε πέρα από εκείνο το σεμινάριο με την Ηλέκτρα, χρησιμοποιώντας την εικόνα της της είπα αν ήθελε να συμμετέχει κι εκείνη στην περφόρμανς. Και το δέχτηκε με χαρά και μάλιστα ανέλαβε σημαντικό ρόλο καθώς τελικά έφτιαξε τα ανδρείκελα της παράστασης, όπως επίσης ανέλαβε και την δουλειά της ομαδικής συνεκφώνησης των κειμένων. Τέλος η Ηλέκτρα με την φλογερή της προσωπικότητα ήταν ο καταλληλότερος άνθρωπος να μας δίνει το τέμπο που τόσο μας βοήθησε στις μεταβάσεις μας από τόπο σε τόπο. Την ευχαριστώ θερμά τόσο για την έμπνευση με την φωτογραφία της τότε όσο και για την τόσο υπεύθυνη στάση και συμμετοχή της. Ελπίζω να ξανακάνουμε κάτι μαζί και στο μέλλον.
Η περφόρμανς αυτή είχε μία ιδιαιτερότητα ακόμη. Δημιουργήθηκε σε μεγάλο μέρος στα πλαίσια ενός εργαστηρίου στο 4ο διεθνές συνέδριο δραματοθεραπευτών-παιγνιοθεραπευτών που έγινε 2-4 Δεκεμβρίου στην Αθήνα, στο Χαροκόπειο πανεπιστήμιο. Βέβαια η δομή είχε ήδη δουλευτεί από ομάδα, στην οποία η δουλειά της Μαριλένας Καρέτα ήταν ιδιαίτερα σημαντική καθώς είχε αναλάβει ανάμεσα σε άλλα το χοροκινητικό μέρος της παράστασης και σημαντικά τμήματα επιμέλειας σκηνών. Της Μαριλένας την δουλειά την είχα γνωρίσει πριν 20 και πλέον χρόνια όταν συμμετείχα σε ένα μάθημα χοροκινητικής έκφρασης και μου είχε αρέσει πολύ η δουλειά της. Η συμμετοχή της στην περφόρμανς αποτέλεσε και την πρώτη φορά που συνεργαστήκαμε.
Έτσι, στο εργαστήριο δουλέψαμε με τους συμμετέχοντες οι τρεις: Μαριλένα, Ηλέκτρα και εγώ.
Τα κείμενα που επιλέξαμε, των οποίων την τελική επιλογή έκανε η Ηλέκτρα Μήτσουρα, προέρχονταν από τον αγαπήμενο μας Χρόνη Μίσσιο.
Η διαδρομή είχε τους εξής σταθμούς: Παλαιά Βουλή-αφετηρία, Υπουργείο Οικονομικών, οδός Ερμού, Μητρόπολη και το οργιαστικό φινάλε δόθηκε στην Βουλή μπροστά στον 'Αγνωστο Στρατιώτη.
Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και οι μεταβάσεις μας μέσα στην πόλη καθώς και η αλληλεπίδραση με τους περαστικούς. Αυτά τα περάσματα είναι αυτά που πραγματικά χαίρομαι σε κάθε περφόρμανς που έχουμε κάνει στον δρόμο.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εξαιρετική σοπράνο και πολύ αγαπημένη φίλη Αθηνά Δημητρακοπούλου για την συμμετοχή της στην περφόρμανς που μας μάγεψε όλους με την εξαιρετική φωνή της. Η περφόρμανς μας ξεκίνησε με την Αθηνά η οποία μας ερμήνευσε την άρια Tu che di gel sei cinta από την όπερα "Τουραντότ" του Πουτσίνι, που είναι τα λόγια της δούλας Λιού πριν αυτοκτονήσει προκειμένου να μην ενδώσει στα βασανιστήρια και προδώσει το όνομα του πρίγκηπα με τον οποίο ήταν ερωτευμένη και ήθελε να μάθει η βασίλισσα για να τον σκοτώσει.
Tu che di gel sei cinta Tu che di gel sei cinta, Da tanta fiamma vinta, L'amerai anche tu! Prima di questa aurora, Io chiudo stanca gli occhi, Perche egli vinca ancora Ei vinca ancora Per non vederlo piu!
Επίσης, αργότερα ερμήνευσε "τον ύμνο στην αγάπη" το γνωστό κείμενο του αποστόλου Παύλου για την αγάπη το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο 13ο κεφάλαιο στην επιστολή προς Κορινθίους και έχει μελοποιηθεί από τον Zbigniew Preisner για την μπλε ταινία του Krzyztof Kieslowski.
"Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.
Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται, είτε γλώσσαι παύσονται, είτε γνώσις καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος έλάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, έλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη."
Σημαντικά βοηθητικός ήταν ο ρόλος των σπουδαστών μου στην Δραματοθεραπεία στο Θέατρο Των Αλλαγών με τους οποίους δουλέψαμε καιρό πάνω στο θέμα και εμπλούτισαν την παράσταση τόσο με την παρουσία τους κάποιοι, όσο και με τις ιδέες τους. Τους ευχαριστώ θερμά όλους!
Ευχαριστώ θερμά επίσης την ομάδα του εργαστηρίου του συνεδρίου.
Τέλος ευχαριστούμε τους: Σάββα Στρούμπο και Δήμητρα Τζώτζιου για τις πολύτιμες συμβουλές τους, την Σταυρούλα Δουλάμη, τον φωτογράφο μας και τους φίλους που παρέστησαν στην τέλεση αυτή.
Συμμετείχαμε οι:
Αθηνά Δημητρακοπούλου,Μυρσίνη Θεοδωρή, Μαριλένα Καρέτα, Ανδριανή Καταπόδη, Κατερίνα Kristensen Kουφάκη, Σπύρος Μαραγκουδάκης, Ηλέκτρα Μήτσουρα, Δήμητρα Σταύρου, η ομάδα του εργαστηρίου του 4ου διεθνούς συνεδρίου δραματοθεραπείας-παιγνιοθεραπείας.
Αθηνά Δημητρακοπούλου,Μυρσίνη Θεοδωρή, Μαριλένα Καρέτα, Ανδριανή Καταπόδη, Κατερίνα Kristensen Kουφάκη, Σπύρος Μαραγκουδάκης, Ηλέκτρα Μήτσουρα, Δήμητρα Σταύρου, η ομάδα του εργαστηρίου του 4ου διεθνούς συνεδρίου δραματοθεραπείας-παιγνιοθεραπείας.
Ιδέα της περφόρμανς και συντονισμός: Δήμητρα Σταύρου
Επιμέλεια κειμένων και συντονίστρια διαλογικών μερών: Ηλέκτρα Μήτσουρα
Επιμέλεια κίνησης και χοροκινητικών σκηνών: Μαριλένα Καρέτα
Σοπράνο: Αθηνά Δημητρακοπούλου
Σκηνοθεσία: Όλοι οι συμμετέχοντες
Φωτογραφίες: Χ. Τσάκας
Σκηνικά: Το κέντρο της Αθήνας.